Sükût Şiiri - Vecdi Murat Soydan

Gözlerine bakınca, dünyalar benim oldu,
O bunu bilmeyecek, bakışı sonum oldu...

Kurşundu deldi geçti, en yaslı şarkıdayım,
’Sus! ’ dedi gonca gülüm, ben nasıl şakıyayım?

Şaire söz yazdırır, dertli türkü söyletir,
Sızlanmak beyhudedir, ağır işçi böyledir...

Kazma kürek salladım kendi mezar taşıma,
Sağım solum kayıpta, sükûtüm bir başıma...

Börtü böcek yiyecek, karanlığa itecek,
Bir film koptu burada, sonu nasıl bitecek?

Kurulduğunda mizan; tartılır, ölçülürüm,
Topu topu en fazla, ezilir küçülürüm...

Belki yanıma düşer, bilinir mi gelecek?
Beni yalnız bırakmaz, o mutlaka gelecek...

Sevenler mesut olur, şarkılar böyle diyor,
İçimdeki his dedi, o da beni seviyor...

Sükût: Söz söylememe, konuşmama, susma, sessizlik.

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
15/09/2015-Isparta