Sükût Şiiri - Hatice Atak

Bu gün sus ve etrafı dinle.
Dinle ki neleri duymadığını anla.
Kalp gözünü açamasan da,
Zulüm edene baksana…
Ferhat ile Şirini ayırdılar,
İbrahim’i ateşe attılar,
Kırım’ı elimizden aldılar,
Kültürümüz mü?
Çoktan unutturdular.
Uyan artık uyan!
Suna gibi uyuyup kalma
Uyan!
Konuşurken uyuttular seni
Türk dilini esir aldılar da,
Askerin bile ruhu duymadı.
Ancak boş beyinli insanlar çok konuşur
Ne demiş atan,
Çok söz yalansız,
Çok para haramsız olmaz.
Olmaz!
Hiç konuşma demiyorum sana
Boş konuşma.
Eğer konuşacaksan
Sessizce olmasın öyle konuşman.
Haykır zalimin suratına düşüncelerini,
Dök içinde birikenleri.
İşte o zaman
Konuş ki,
Tarihe destan yazılsın.
Türk’ün dilini Türk,
İşte o zaman anlasın.
Doğmamış çocuğuna
En güzel mirasın, dilin,
İşte o zaman kalsın!