Suskunluğum zamandan münezzeh;
Andan beri andan öte
uçurum gibi derinleşiyor varlığı içimde
Sesimi kestim kanıyorum damla damla
Acziyetim son noktasında.
Ne ile sarılır bu yara bilemiyorum
İçtikçe kanıyorum daha bir
susuyorum gittikçe
çatlıyorum toprak toprak
sükutun çığlıkları sağır ediyor kulaklarımı
dilsizliğim had safhada
beni bir tek sensin konuşturacak!
04-11-2008
Kayıt Tarihi : 4.11.2008 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
,kendimi bir dilsiz kadar kelimesiz cümlesiz bulduğum sessizliğime teslim olduğum, suskunluğumun beni ele geçirdiği bir andı bu dizeler kaleme geldiğinde...bir tepkiydi dışarıdaki kavgaya...ve beni o kavgadan bu sessizğilim çekip çıkaracaktı..ve bir tek ben 'o'na konuşacaktım! ! ! derdimi
Hiç olmazsa biz bari, kapatalım bir delik perdesi,
Hangisimi olsun? Tehlikedeki ağzımın acı perdesi,
Söz gümüşse sükut altın olur dedi bizlerin dedesi.
güzel bir çalışmaydı saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (3)