Ağır gelince sözleri gönlümüze,
Bize düşen yegane yol sükûttur.
Dilimiz haykırmak istese de göğe,
Sükût da sükût, tek çare sükûttur.
Yol bitti, karanlıktaki bekleyiş bitti.
Kalemin yazacağı sözler sükûttur.
Dermanı yok bu derdin, ümit bitti.
Sığınılacak yer bize yine sükûttur.
Kayıt Tarihi : 16.4.2022 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Barha](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/16/sukut-166.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!