Sükût Şiiri - Metin Egeli

SÜKÛT

Ne tam girebildim,
Ne de dışında kalabildim.
Dünyanı keşiften uzak,
Uzak bir zaman içinde…
O geniş alnın hep zafer çığlığı,
Bakışların
Hep rüyanın orta yerinde uyanır gibi,
Nasıl da hafiflerdi her an
Hafif, hep hafif
Uçuşan tek güvercin tüyünden bile.

Bir sükût ki sudan arı
Öğütürdüm her dem
Mecburi sessizliğimde
Yaşlı bir taş değirmeni gibi.
Nasıl bir özlemsen
Günü gelememiş,
Muradına erememiş.
Toprağıma kök salmış
Öylesine sarmış sarılmış,
Ucu gökyüzünde bir sarmaşıktı sanki.

Nasıl bir özlemsen,
Nasıl bir hasretin adıysan,
Vazgeçemediğim,
Vaz geçilmez sükûtumsun.
Hala seninle her anım.
Bıraksam kendimi
En derin denizin
En derin yerine
Bir mavilik kaplasa ruhumu,
Alsa getirse sana.

Metin Egeli

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.