Sükut, Şiiri - Serkan Bol

Ömrümüzden baharlar geçiyor,
Yavaş yavaş git,
Diren geçen günlere,
Sanki güneş ilk defa doğuyor gibi bak,
Ve tutun yaşama.

Umut da var hayatta,
Ayazına aldırma hayatın,
Geçen geçmiştir düşünme dünleri,
Bir de yarını var günlerin,
Sen de "güneş topla" tutun hayata.

Uyanmak ne hoştur karanlığın sonunda,
Şafaklarını sayma karanlıkların,
Günün de ömrünün de ışıklarını sen yakacaksın,
Unutma!
Geçen gün geri gelmeyecek,
Anı yakala andan ötesi yok hayatta.

Bazen takvimleri de saatleri de atmak en güzeli olur,
Kimi anlarda sükut en büyük çığlıktır,
Sadece bak!
Sükut et hayata.