Sükut Şiiri - Ayla Cermen Tüfekçi

SÜKUT

ne vakit dilim lal olsa
senli düşüncelere dalar
yüreğimle konuşur,dertleşirim...
enkaz altında kalan duygularıma
bir çıkar yol arar
avuturum bu ahvalde
mahzun olan gönlümü...

mavi gökyüzü kızıla dönerken
sürgün yemiş
mavi hayallerimi düşlerim...
hüzün bulutları içinde
bu dertten bizar olurum
titrek mum ışığı misali...
gecenin ayazı vurunca içime
her yanım buz keser
titrer dururum
tenha gecelerin en koyu deminde...

zamana bırakılan hayaller demlenirken
derin bir sükut var içimde
bir orman sessizliğinde...
hüzünle anarken maziyi
gözümde canlanıyor
naftalin kokulu
başıboş anılar...
hoyrat bir gecede
gözlerimde yaş
yüreğimde hazin bir telaş...

her gece bir sükuttur
maviye sevdalı
rotasız seferlerde...
tahayyüllerle dolu yalnızlığım
sessizliğe gömülürken yorgun gecede
hep bir ışık yanar gözlerimin ferinde
gözlerim gözlerinde...

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ