Zülmet qaranlığa bürünmüşüm men,
Her teref sessizlik, her yan lal sükut.
Xeyalen göylerde sürünmüşüm men,
Gecenin üzünde beyaz xal sükut.
Başdan ayağadek sebrem, dözümem,
Derdime yananım deymez gözüme.
Ha yana baxıram yalnız, özümem
Meni özümdence sen gel al, sükut.
Ateşler içinde ha alış, ha yan,
Bir kimse olmaz ki çetinde hayan.
Milyonlar içində tekəm, tenhayam
Hemişe olmayır şeker, bal sükut.
16.04.2016
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 10:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!