Sükut Şiiri - Veli Akca

SÜKUT

dökülürken
takvimlerden
bir bir yapraklar.
bekler, yolunu
o kara topraklar.
kim bilir, ne gün verirsin
şu fani dünyada
sayılı olan o, son nefesi
yankılanır kulağında,
yahya kemal’in sesi;
“ölüm, âsûde bir bahar ülkesi “
eriyen zamanlar,
değişen mekânlar,
gençtin, güçlüydün
bir zamanlar.
şimdi sükût içinde;
o hoyrat başın.
unutur mu seni
bilinmez ki
geride kalan
sevdiğin, sevenin,
arkadaşın…
olsa ne olur,
olmasa ne…
dünyada bir dikili
mezar taşın.

Veli AKCA