Sükut Şiiri - Melek Akemoğlu

Gözlerinin içi nasıl da güzel senin..
Bir ıhlamur, dökülmeye hazır;
Demini aldıkça daha koyu,
Durmadan güzelleşen,
Biraz huzur çokça mavi
Gece sefilliği sensizliğimin
Gündüz ellerimde kır çiçekleri.

Ellerimi ruhuna batırmak istiyorum.
Sonra kendimi seninle boyamak.
Bir damlanı bile heba etmeden,
yüreğinden dünyaya köprüler kurmak.
Bir çocuk gibi üstüm başım batsın seninle.
Bütün kainatı gülüşüne gömebilirim.
Ve gülüşünden dünyalar yaratabilirim,
yorgun gecelerden taze bir sabaha.

Suskunluğun nasıl da güzel senin.
Sen sustukça ben coşuyorum.
Sarp kayalıklar ve uçurum..
yaklaştıkça cesaret duyuyorum.

Sen nasıl güzel bir karesin öyle..
Sadece susarak bu kadar şey
söylemeyi nereden öğrendin?
Nasıl başarabiliyorsun bir noktayla
böylesine devam etmeyi.

Ellerini ruhuna batırmak istiyorum.
Yaşamın özünü bulmuş gibi..
Aydın,pak,özgür bir papatya çiçeği.
Sana bulanmak istiyorum.
Bileklerimde bahar,
tırnaklarımda yaşam,
saçlarımda gözlerinden bir
kahverengi.

Ellerimi ruhuna batırmak istiyorum.
Bir damlanı dahi heba etmeden
yaşamak seni
ve dahi damla damla öpmek
sessizliğini .