Ellerimle toprağa verdiğim yalnızlığa, bedenim teşne,
İki yakam, bir arada sana geleceğim, elimde şiirlerle.
Yarılsa gök kubbe, sen iki cihana sığmazsın,
Öyle bir yere sızayım ki, içeri gök sızamasın.
Sensin, kalabalık içinde beni daldıran ses de,
Sade bir an
Hava biraz kapalı,
Güneşin cılız ışığı gözlerinde yüzüyor
Sırf gözlerinde yurt bulmak için
Sekiz dakika önce yola çıkmış bu ışık
Sen... bir tek sende doğmuş güneş
Kalem kağıda küsmüş,
Dil sözleri üzmüş,
Kafiye ağır yaralı
Uyaklardan güzmüş
Bir şiir atlar şimdi yüksek bir binadan
Cebinden umutlar saçılır boylu boyunca caddeye
Basit aşk cümleleri kurmak istiyor canım.
Öyle lafı eveleyip gevelemeden,
Damdan düşerceşine söylemek istiyorum seni...
Eski bir içli şarkıyı okurcasına
Ya da aruz vezniyle yorulcusına değil,
Sadece "seni seviyorum" demek istiyor canım.
Şiir ehli, şiirden gayrısında bilmez hayrı
Bunca şiirden sonra kim bilebilir gaybı
Kader bize çok kıydı, bu en büyük ayıbı
Nice canlar yitti canan için anlat kaybı
-
Benim kendimle verip alamadığım var, yoruldum!
Denizin üstünde bile yürürken, gökte boğuldum.
Son çayım gibi hem yarım kaldım hem de soğudum,
O yirmi bir gram bu etten kafeste olmasa mutlu olurdum.
Şikeste şair geri döndü ümüğüme çöktü aniden,
Doğmuşum bir de anneme zahmet çektirip
Kaderi de yormuşum bana oyunlar oynasın diye
Ha şurada ağaç olsam da olurdu,
Acı duyardım bir tek rüzgar için
Her şeyden habersiz terzi bile yorulacak, kefenimi dikmek için
Ne gerek vardı, yaşardım ben şuracıkta bir ağaç olarak
Hangi amiyane ressam seçebilir ki senin rengini
Hangi şikeste şair, nasıl çıkartabilir senin ezgini!
Tanrılar, Tanrılar bilir elbet işini...
Hani derler ya: "Yaratılanlar, yaratıcıdan birer numune taşır."
Peki o hâlde hangi tanrı kendinden bu kadar ödün verebilir ki?
Güzelliğin sahibi sen değilsen eğer, annesi olmasın muhakkak.
Hiçbir çiçeği dalından koparmadan
Ormanda meyve toplamadan
Denizde balık tutmadan
Sahilde güneşlenip yanmadan
Yalın ayak ve hatta çırılçıplak
Hep eksik ve kesinlikle eksiksiz bir eksiklikle
Aklı selim bir gerizekalı, baya gergin ve evhamlı,
Duruşu kallavi bir küfür, konuşsa yıkacak etrafı.
Belalı başı anlamaz, düşünmek suç ve zararlı,
Ayılmamak da kararlı, erdemli şiirler içer devamlı.
Hiç çabalama, art arda gelir yıkım ve felaket,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!