Dede sarhoşlar geçidinde delilerden bahsederken,
Onları aynı noktada buluşturan tümceler seçermiş.
Günceler hain yalnızlıklarla dolarken tabakalara
Ölüler usulca kazanır, olan yaşayanlara olurmuş.
Uzun sakallı ağabeyler ruhlarını sürerken karanlıklara,
Bedensiz ruhlardan bana bolca selamlar toplamış.
İki kaçak 2005 paketine gömülen hayallerden,
Kuru ekmeğin içinin dolu düşlendiği günlerden,
Ve poşetten uçurtmaların kopan ipinden,
Emanettir bana, çileli bahtlara, acemi şairlik.
-
Dağ dağ üstüne düşmüş
Günlerden eşkıya ünmüş
Cesetlerin sesi gürmüş
Yağ eşkıya yağ, vur eşkıya vur!
Ölüm ki; bir güzel, endamlı
Bir yalanı yaşamaktansa, acının gerçek ızdırabında gebereceğim
Her sabah yeniden doğup gece tekrar gerçekle gebereceğim
Yalanla doymaktansa sahinin acı açlığıyla gebereceğim
Ama kendimi asla bir yalanla tüketmeyeceğim
Aldatmaca hislere yol gitmek yok!
Ceset betonlara sevgi devşirmek
Ne yazsam yarım kalıyor senden bahsederken,
Hangi renge boyasam seni, soluk kalır gerçeğinden.
Gideceğim senden, eğer ölümü izlersem gözlerinden,
Toprak temizler ancak geriye kalanları senden.
Maviden çok sana bulanmış gök, sanki senin yüzün.
Def ol git kedi kara! Yalnızlık hazin...
Bir de sen taşıma şansızlık sırtıma
Anadan doğma garibeyim nasıl olsa
Ben bulurum kendime bir bahtsızlık
Bir düş satın alırım mesela
Ya da gider güzel bir şiir yazarım
Geçtim ya dost kervanından sırtım vuruldu
İçtim aşk şarabından yüreğim burkuldu
Gittim yardan uzak memleketim soruldu
Senden gayrısı bana gurtbetmiş gülüm
Yerim yurdum yalnız sensin, sensizlik zulüm
Tanrı bizi hiç saymış,
İşi gücü yokmuş bizi yaratmış.
Birde bahtımızı karartmış
Kâh beddua, kâh sitem, kâh küfür...
Acıya gülüşümüz, iblisi ayartmış
Onca derdin ortasında bir de huzur aratmış,
Işığı kendinden menkul, yarı Tanrı ya da güneş
Gözlerinde bir sır saklar, bin aydınlık güne eş.
Gözlerimin kenarlarının kırışıklığına sebep, gül!
Söyle dudakların kaç bahçeye eş değer gül?
Ne zaman yanaklarını öpsem, gökyüzü nesnel,
Kardan bir kelebek var yüreğimde...
Oysa kışın çiçek olmaz, olsa da yaşayamaz.
Yazı çıkaramaz erir, erimese bile ömrü uzun değil.
Kardan bir kelebek var yüreğimde,
Erimesin diye kalbim komple buz,
Yaşasın diye her yer bahar kalbimde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!