Şükran Çamoğlu Şiirleri - Şair Şükran Ça ...

Uykular haram bana sabahlar hiç olmuyor
Gözlerimin nurusun senin yerin dolmuyor
Tut ellerimden artık uzanalım sonsuza
Yanıyorum aşkınla bunu kimse bilmiyor

Ne söylediğin sözler kulağımda kalıyor

Yüreğimde ateşsin hiç sönmeyen kor olmuş
Gözlerimde ışıksın karanlıkta fer olmuş
Bir yabancı gibisin sanki bana el olmuş
Aklım fikrim hep sende bu can sana kul olmuş

Dalında yeni açmış bir goncagül gibisin

Gel gidelim uzaklara
Düşmeyelim tuzaklara
İzimizi kaybedelim
Gömülsün karanlıklara

Sebebimiz olmasınlar

Buruk bir Tıp Bayramı kutlarken bugün
Bombalar patlıyor yurdumda her gün
Kiminin kolları bacağı gitmiş
Çaresiz ne yapsın lokman hekim

Gözlerini yitirmiş dünyası zindan

Söylenecek ne kaldı ki ömür bitti bitiyor
Duyan da yok feryadımı gözyaşım hiç dinmiyor
İçimde ne sırlar gizli bunu kimse bilmiyor
Mevsim artık son bahar şakaklarım titriyor

Omzuma bir yaslanıp saçımı okşamadın

Aşkın yükü sandığından çok ağır
Çok küçüksün sevgilim çekemezsin
İşine gelmezse oluver sağır
Başına ne gelecek bilemezsin

Hele yaşın on sekizi doldursun

Bir dilek tut içinden
Ne olduğunu bileyim
Sen bana bir adım gel
Ben on adım geleyim

Aşk çağlayan bir nehir

Seni canım gibi sevdim
Bana canın çıksın dedin
Ben bir anlam veremedim
Su dök artık küllerine

Bu kadar katı değildin

Yalvarıp yakarıp diz çöktüm ama
Dönüp de yüzüme hiç bakmadın ki
Dudaklarım kurudu soldu yüreğim
Sen benim aşkımı önemsemedin ki

Ne kadar seviyorum desem de içten

Boşuna yitirdiğim yıllar
Geldik mi yolun sonuna
Neresindeyiz ki ömrün
Bakmak istiyorum yarına

Düşlerim yarım kalmasın