Menekşe gözlü bahar
Geldi menekşe gözlü bahar,
Gülüstanda sonsuz arzular…
Gül nazda,bülbül zârda!
Güneş kadehini sundu toprağa,
Mavi bulutlar şenlik te
Trafik işıkları adaleti elden bırakmadıkça
Gök kuşağı kainatım
Sarı ölüm odaları dört duvar camsızpenceresiz
Beyaz dondurucu kış geceleri
Çoğala,çoğala
Karlarla kablanmış, dağın zirvesi,
Hoyratca esen rüzgar iniltisi!
Çözülen demetten dökülmüş gibi,
Gülümsüyor kar delen çiçekleri…
Kimse budamaz dallarını,
Kimse ekmez tohumlarını,
Ufukta şafak sökerken,
Dünyaya nur iniyordu!
Oku diyordu:
Cebrail aleyhisselam, oku.
Rabbinin emrini!
İkra sesi aydınlatıyordu,
Riya gizlenmiş…
Cevher sandıklarımıza!
Gülerek takmış ağına.
Teslim olmuşuz,
Kuzunun kurda teslim olduğu gibi…
İhya olduğumuzu sanırken,
Sırlar ötesi
Etna belki de bilmecesi
Alev,alev dibi olmayan
Zaman içinde
İçindeki asi ruhlar çığlık.çığlık
Ey hiçlik yolunun yolcusu,
Var bu hanın iki kapısı...
Birinden girer diğerinden çıkarsın.
Derin bir uyku, nedir bu rehâvet
çal, çırp,kandır
Dumanlar bombalar olumsuzluk
Heyhat! uzundu emeller…
Oysaki yaşam,yaşadığın andı.
Sararmış bir yüzle,
Fısıltı halinde sözlerle;
Sonsuzlukla yüz yüzesin,
Veda şarkısı söyler gibisin.
Yarab senin habibin,
Benim peygam berim,
Yolumu aydınlattı,
Sevgilin benim…
Cümlesi bilirki,
Ben ona hayran!
Hayal aynam ve yayılan ışık
Işık taşıyan aynam
Bilimle kurgu arası
Farklı bölgeler
Ufkun bitişi, kızıl ötesi
İster istemez şifreli mesajlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!