Kar mıydı bizi donduran ?
Yoksa belirsiz bir soğuk mu ?
Sahi , kar yağmadan bir insan donabilir miydi ?
Kırıldıkça insan kalbine kar yağdırmaz mıydı ?
Kendini korur herkese kar soğukluğu vermez miydi ?
Suçlu kimdi ?
Yağan kar mı ? Buz tutan insan mı ?
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Suçu başkasında aramak kolaydı .
Oysa mevsimin en soğuk gününde bile ,
Güneşi kendi yaratmalıydı insan .
Severek ve hep severek ...
Bazen bir kediyi ,
Bazen bir insanı ,
Bazen de sadece kendini ...
Tebrikler
Harika bir şiir:)
Kaleminize, yüreğinize sağlık. Güzel şiiriniz için tebrik ederim sizi. Şiirle kalın
Her okunduğunda yeni bir yorumu hak edecek kadar güzel bir şiir kutlarım saygı ve selamlar
Kutlarım harika duygular kaleminiz daim olsun yüreğinize sağlık
kar yağmadan da insan donabilir
Kırık bir kalp
Buz gibi bakış
Ya da sevgisizlik
Dondurur insanı azize.
Kutlarım
Çok güzel bir şiir kutlarım saygı ve selamlar
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta