Suçlu Şiiri - Muharrem Güney

Suçluyum.
Suçum 1996’da,
Seni tanıyıp,
Sevmek.
2002’de seni Ankara’da bulmak,
Yıllara dayanmak,
“ Kocaeli, İstanbul, Adapazarı bileşenine İstanbul “ derler.
Bilirsin.
Orada da buldum seni.
Suçluyum.
“ Bir çay içelim. “ dedim.
Suçluyum.
“ Çay olmadı şarap… “ dedim.
Suçluyum.
Hep Suçluyum.
Bu sürede her anı yazdım.
Suçluyum.
Sana böyle büyük bir aşkla bağlıyım.
Suçluyum.
Daha ne istediğini hiç söylemedin.
Aşk mahkemesinde hep idama mahkum ettin.
Ne istediğini bir kez söyleseydin.
Birkaç dize yazdım.
Yine şuçlu oldum.
Daimi suçluyum.
72’de bir huzur evinde seni beklemediğim için.