Subh-dem Îsî Nefes Olup Eser Bâd-ı Sabâ

Subh-dem Îsî nefes olup eser bâd-ı sabâ
Bülbüle virür haber gül geldüginden merhabâ

Zî-sabâ kim Huld bâgından gelüp bagışladı
Topraga pîrâne ser-pîrâye-i ahd-i sabâ

Sebze olmış hulle-pûş u gonca-gül-gûn pîrehen
Şâh-ı gül gûher-nisâr u lâle yâkût-ı kabâ

Cennet-i Aden oldı gül-zâr âb-ı kevser cûyibâr
Ebr lü’lü-yi Aden saçdı vü yil müşg-i Hıtâ

Gül urunmış tâc-ı lal ü nergis almış câm-ı zer
Hâre pîrûze-selebdür hâr mînâyî-ridâ

Gül serâ-perde düzetmiş girü cilve urmaga
Ol serâ-perde içinde bülbül uş perde-sirâ

Yâr zülfine sabâ yili güzer kıldı meger
Kim anuñ enfâsı-y-ıla hoş muattardur hevâ

Gonca ışkından lebinüñ her gice uş teng-dil
Gül yañagı hacletinden her seher gark-ı hayâ

Gül bigi keşf isteseñ nergis-misal itgil nazar
Rahmet âsârına kim tolmış-durur arz u semâ

İsdeseñ berk ü nevâ ıyşe varalum bâga kim
Toludur gül-zâr u bâg ucdan uca berk ü nevâ

Varsa göñlüñde küdûret câm-ı mey nûş eyle kim
Ol küdûret mahv olup göñlüñ tola nûr-ı safâ

Fikrin encâmuñ unıt Cem bigi câm-ı lal iç
Kim bu derde dahı nesne olmadı olmaz devâ

Lâle vü nergis bigi ildin koma bir lahza kadeh
Yile virüp ömrüñi gül bigi itmegil hebâ

Mevsim-i gül fursat-ı işretdür itme fevt anı
Çün güli bildüñ ki bes nâzükdür ü endek bekâ

Ahmedî cân saña mihmândur düriş hoş dut anı
Kim azîzi hwâr dutmah olmadı olmaz revâ