Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Toprak... su... ateş ve esir... İnsanlığın çok eski öykülerindendir. İnsan sudur ve sular da yanar.. İnsan tutuşur.. alevlerdir sevdalılar.. su alevleri söndürür, alevler suyu.. kamçılar da kamçılar o korkunç duyguyu !..
Harika...
Sevgiler.. başarılar..
Ne kadar güzel anlatılmış... Alevlerin rengârenk dilleri ... Suyun yanması... Aşkın korlaşması...Suyun ve ateşin dansı...Aşkın alev alması...Huzura kavuşması...Aşkın gücü...Tebriklerimle... Halenur
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta