Şu Sayfaların Şiiri - Kasım Kobakçı

Altmışların ortası mı, geldi diye,
Birikti dertler zihnimde,
Koptu fırtınalar gönülde,
Azaldı sakinlikler, bilmem ama niye,
Ve o duyguların, ettik içine,
Yalanla yanlışı, fazla mı iç içe ettik diye,
Yaklaşırken insanlara,
Ve daha sonra da hatta ilerlerken,
Bir türlü yapamadım, tek tek çevirmeyi, şu sayfalarını!
*
Devasa romanını, bir ömrün,
Bırakıverdim patt diye önlerine!
Alın işte dedim,
Şunu çabucak, bir okuyuverin,
Bir gözden geçirin, uyarsa hemen,
Ayıklayın doğruyu, yanlışı,
Hemen gelin, sonra yanıma,
En güzelinden, bir şeyler yapalım,
Dinleşelim, konuşalım,
Derinleşelim isterseniz....
*
Çevirmek yaprakları, tek tek,
Şaşkınlıkla, unutacakken gülmeyi,
Gülüp içten içe, aşmadan saygıyı,
Yapışmadan, gevşemeden,
Neyime benim?
*
Taşımak istiyorsa ne yapayım, yanında o cep defteri?
Gelseydi çuvalla,
Hazırlıklı olsaydı dedim,
Ben mi öğreteceğim, bu yaştan sonra genişlemeyi?
Bilsin azıcık, ağırlık taşımayı,
Zorlasın, esnetsin, düşünce duvarlarını!
Değil mi ama?
*
İyi anlarlar beni, ayarı kaçırmışlar,
Eminim!
*
Yanlış bizim,
Özetten girmeliydik belki, bütün o romana...
Kalmadı ki, başı sonu işin!
Bölüm bölüm, nasıl ilerleyelim,
Olaya aniden, dalıyoruz işte!
*
Altmışların ortası mı, geldi diye,
Birikti dertler zihnimde,
Koptu fırtınalar gönülde,
Azaldı sakinlikler, bilmem ama niye,
Bir türlü yapamadım, tek tek çevirmeyi, şu sayfalarını!