Şu garip alem Şiiri - Sami Gökay

Şu garip âleme, bir bak, neler oluyor arkadaş,
Görüyor musun, şu acayip dünyanın halini arkadaş,
Yaşasan bir başka elem, sevinsen başka keder,
Ben anlamadım, nasıl bir dünya arkadaş.

Birini seversin, sonra o seni terk eder Ya sonra?
Hep elem, keder, acı doldu içimiz dışımız arkadaş,
Ağardı saçlarım, geçti gitti gençliğim, işte son durak,
Bekleyeceğim seni, orda çabuk gel, olurmu arkadaş.

Beni bekleyen, var son durakta, ben gidiyorum,
Nereye diye sorma, sende o durakta ineceksin,
Yıllar senide oraya getirecek, er geç bir gün,
Kara toprak, olacak son durağımız arkadaş.

Arkadaşım gitti, dönecekti geriye dönmedi,
Oraya giderken, bana veda bile etmedi,
Biricik yavrusunu bile görmeye ömrü yetmedi,
Aldı götürdü acılar, kederler onu arkadaş.

Saatler durdu, birden bir türlü geçmek bilmiyor,
Ağlıyorum arkandan, gözyaşlarım dinmek bilmiyor,
Mahmut söyle, hadi be arkadaş, neden susuyorsun,
İnanmıyorsan bana, gel de gözlerinle gör arkadaş.

Gözlerim yoruldu artık, yolunu gözlemekten,
Ömrüm bitti, artık çile, dert, acı çekmekten,
Koyma beni burada yalnız, al götür beni yanına,
Aklar doldu saçıma, sana ağlamaktan arkadaş.
09.03.1999