Şu garip alem Şiiri - Sami Gökay

Şu garip âleme bir bak, neler oluyor arkadaş,
Görüyor musun şu acayip dünyanın halini, arkadaş?
Yaşasan bir başka elem, sevinsen başka keder,
Ben anlamadım, nasıl bir dünya, arkadaş.

Birini seversin, sonra o seni terk eder, ya sonra?
Hep elem, keder, acı doldu içimiz, dışımız, arkadaş.
Ağardı saçlarım, geçti gitti gençliğim, işte son durak,
Bekleyeceğim seni orada, çabuk gel, olur mu arkadaş?

Beni bekleyen var son durakta, ben gidiyorum,
Nereye diye sorma, sen de o durakta ineceksin.
Yıllar senin de oraya getirecek, er geç bir gün,
Kara toprak olacak son durağımız, arkadaş.

Arkadaşım gitti, dönecekti, geriye dönmedi,
Oraya giderken bana veda bile etmedi.
Biricik yavrusunu bile görmeye ömrü yetmedi,
Aldı götürdü acılar, kederler onu, arkadaş.

Saatler durdu birden, bir türlü geçmek bilmiyor,
Ağlıyorum arkandan, gözyaşlarım dinmek bilmiyor.
Mahmut söyle, hadi be arkadaş, neden susuyorsun?
İnanmıyorsan bana, gel de gözlerinle gör, arkadaş.

Gözlerim yoruldu artık yolunu gözlemekten,
Ömrüm bitti artık, çile, dert, acı çekmekten.
Koyma beni burada yalnız, al götür beni yanına,
Aklar doldu saçıma, sana ağlamaktan, arkadaş.
09.03.1999