Şu Bizim Ayyaş Necati

Sorsan ayyaş değil, her akşam içer.
Kimseyi tanımaz, kendinden geçer.
Kavga için, zamanını özenle seçer.
Şu bizim ayyaş Necati.

Aile hayatı ne, nasıldır bilmez.
Kapısını çalıp da, misafir gelmez.
Zavallı eşinin, yüzü hiç gülmez.
Şu bizim ayyaş Necati.

Çoluğu çocuğu zaten perişan,
Yardım eli uzatanlar, bin pişman.
Memleketi sordum Edirne Keşan
Şu bizim ayyaş Necati.

Nerede alkolik var, ona arkadaş.
Her gece içerler, hepsi de ayyaş.
Hırsızla, sarhoşla can ciğer kardaş.
Şu bizim ayyaş Necati

Bir gün çalışırsa, bir hafta yatar.
Git çalış diyene, düşmanca bakar.
Bazen eve gelmez, sokakta yatar.
Şu bizim ayyaş Necati

Çokta alıngandır, çabuk kırılır.
Dostuna küstü mü, kırk yıl darılır.
Görmezden gelene, hemen alınır.
Şu bizim ayyaş Necati.

Her tanıdığından, borç para ister.
Eğer paran varsa, bulaşmadan ver.
Bir de azımsar, “bu kadar mı” der.
Şu bizim ayyaş Necati.

Eğer acıyıp da, elinden tutsan
Yanılıp yenilip, hatırını sorsan
Bacadan girer, kapıdan kovsan
Şu bizim ayyaş Necati.

En iyisi, görünmeden sıvışmak
Ne pisliğe basmak, nede dalaşmak
En büyük hatadır, küsse barışmak
Şu bizim ayyaş Necati.

Geçen gün, görmüştüm kapı önünde
“Balık tuttum” dedi, Göğem gölünde
Borç istedi benden, doğum gününde
Şu bizim ayyaş Necati.

Soğuk kış gecesi, hasta olmuştu
Borç istediği gün, doktor sormuştu
Dermanı olmayan, bir dert bulmuştu.
Şu bizim ayyaş Necati.

Üç ay sonra duydum, “öldü” dediler
Hastalığı bulaşıcı, acil gömmüşler.
Kimi ağlarken, kimi gülmüşler.
Şu bizim ayyaş Necati.
2002