Şu An Şiiri - Kasım Kobakçı

Şu an akar,
Saçaklar yağmurda dururdu,
Kırsal bölgelerde,
Ayaklar yerdeki gölgelerini takip ederdi.

Şu an sıkıcı olmaya başlar,
Ortamın gerilimi artar,
Ver yer,
Yetmişli yıllarda Ege'yi beşik gibi sallardı.

Şu an yanar,
Küçük kalbimiz kızarırdı,
Her zaman,
Tanık getirir, uyarırdı.

Şu an beceriksizce,
Alaycı evlerimizde cibinlik olmadan uyuyamazdık,
Burada ve orada,
Evin içinde titrer ve korkardık.

Şu an kırılır,
Köyümüzde para olmazdı,
Ara sıra,
İçki ve sigara için, 'pamuk eller' ceplerde.

Şu an gelir,
Aşımızla ekmeğimizle,
Gölgenin altında,
Konu komşunun kanepeleri ve koltuklarında.