susardım, bir sözcüğün ıslaklığına
nerede bıraksam dilimi. orada
kirpiklerimde bir suskunluk bulurdu beni
bir susuzluk arardı oysa. kendini
unutulmuş bulan bir susku, kurumuş
bir dudağa değince, çözülecekti su
bu yüzden unutmalı ama bilmiyorum neresinde
susamalı yaşamın ve nasıl susmalı!
Varlık Dergisi Ağustos 2001 sayısı
Zafer Ekin KarabayKayıt Tarihi : 22.2.2017 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!