SU Şiiri - Özgür Hatem

1.
Sen benim,
Öfkesiyle nehir olan yarimsin!
(Dışarıda, vurgun, insan kuşları...)
Bir çember var, çevresiyle döndüğüm
Bir de sen, suyuna eklendiğim.

2.
(Acıyan parmaklarımdan,)
Küçük mısralar sere vuruyor kendini.
Gece, bir yıldız kalabalığı
Şimdi, türkü, suyumun sesi
Serinliğiyle dinlendiğim.

3.
İsyan, kendi çığlığını üretiyor sazında
Yüreğimin tellerine kuşlar konuyor
(Göç zamanı)
Bir sonbahar kokusu
Başımı yasladığım dağda,
Dingin akıyor Su.

(11/10/2002 Mersin)