Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Titrek elleriyle kalbime asılan adam,
Ve gecelerimden sarkan düşüm,
Yalancı kahraman suretimle birlikte
'Aslının aynısı' damgalıdır, öyküm.
(Mesela; yağmurdan sonra ki toprak kokusu,
kokunun ruhumda bıraktığı iz,
İzlerin yüzümde ki aksi gibidir, zaman)
Sıradışı duruşumun,
Sıradan, bildik hikayesidir anlatılan.
Ve masal kahramanlarının gizinde,
Sırra vakıf, bilgin olmaya öykünen gönlümün...
Yüreğimde büyüttüğüm o çocuk,
Kanımdan beslenen 'yok' sevdam,
Var zannederken, düne kaptırdığım,
Bütünlerim diye bine böldüğüm,
Bir garip türküdür, yaşam...
(02/09/2002 Mersin)
Özgür HatemKayıt Tarihi : 4.9.2002 02:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Beyan mı?
Yada her ikisi .
Dikkatlice yazdık, okuduk.
Düş incinmesin
TÜM YORUMLAR (17)