Sözüm arsıza!. Şiiri - Tuncer Akbaba

Bu dünya ya kahpe diyen deyyuslar,
Kahpe sensin fitne sensin şirret sen.
Ellerini dost kanıyla yumuşlar,
Züppe sensin, ibne sensin, namert sen.

Laf değil idrardır ağzından çıkan,
Bir sözle bir ömrü kökünden yıkan,
Ahlâk binasını vîran bırakan,
Hoyrat sensin, haydut sensin, ve it sen.

Bu gün adam satar yarın vatanı,
Yediğine zehir- zıkkım katanı,
Geberse bezdirir yerde yatanı,
Yurtsuz sensin yersiz sensin, sütsüz sen.

Pervane yoruldu peşin bıraktı,
Sırtlanlar tiksindi leşin bıraktı,
Şeytanlar pes etti işin bıraktı,
Dönek sensin, yamyam sensin, iblis sen.

Bırakın dünyaya küfür etmeyi,
Dünya bile sizden illallah deyi,
Sil aynayı dene kendin görmeyi,
Hayret sensin, illet sensin ibret sen.

Uyma sen nefsine uyma Hisâri,
Vurma ayıbını yüzüne bâri,
Dua et düzelsin şu berbat hâli
Günah sende, ayıp sende, mağfur sen.

18 haziran 2017