Söz, sonradır.
Önce bir boşluk olur
düşünce bile düşmeden,
bir sessizlik içinde büyür.
Orada başlar gerçek:
ne söylediğin değil,
neyle sustuğundur seni var eden.
Bir kelime olmadan da
dolu olabilir insan,
çünkü bazı anlamlar
sadece varlıkla anlatılır.
Kendi sesine döndüğünde
anlarsın:
en çok sustuğun anlarda
kendine en yakınsındır.
Ne kadar yazarsan yaz,
yine de eksik kalır bazen;
çünkü bazı duygular
yalnızca yaşanır,
yazılamaz.
Ve sonunda anlarsın
kaybolan kelimeler değil,
onları taşıyamayan zamandır.
Ama sessizlik hep kalır,
sana ait, senden öte.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 26.7.2025 10:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!