Hüzünlü Bir Islık Gibi Dokundun Düşlerime
Kaç mevsim kuşandım hülyalı bakışlarında
Teninde kaç uçurum açtım sıcak yaz akşamları
Aşkı aradım gözlerinin sessiz çıglıklarında
Günlerin sonbaharla gelen hüznünü karşıladım
Çıkarıp attım hayatımdan modası geçmiş yalnızlıkları
Acılarımın çetelesini tuttum, söz verdim umutlarıma,
Belleğimde aşka ve sevince dair ne varsa,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Harika bir şiir Karahan bey,yüreğinize,kaleminize sağlık.
İnsanı içine çeken canlı bir şiir,Tebrik ediyorum bu nezih kalemi..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta