Soyun Belli Şiiri - Hasan Arpaci

Dağ başından şehre gelip,
Kendimizi bir şey sandık.
Doğru yanlış karar verip ,
Yedi nokta beş sallandık.

Dağ kültürü köy kültürü,
Gece gündüz kırda yürü,
Böyle başlar hep sömürü,
Dedik ama azarlandık.

Köyden kopuş başlar bize,
Seven ağlar yaşlar bize,
Kıskananlar taşlar bize,
Atıldıkça sakatlandık.

Ruhumuz da kırıklarla,
Aklımızda sarıklarla ,
Uyanmışız tek bir farkla,
Kuşlar gibi kanatlandık.

Konduk yarin bahçesine,
Şarkı yazdık güftesine,
Oku hele tam tersine,
Mana çıktı anlamadık.

İlim başka irfan başka,
Asaletle olmaz şaka,
Gemileri yaka yaka,
Batıp gittik soramadık.

Sevgi saygı görmüyoruz,
Usül nedir bilmiyoruz,
Hata görsek söylüyoruz,
Gelen vurdu şaşıp kaldık.

Yolda buldun yoldan konuş,
Bilmiyorsun hayat yokuş,
Böyle olmaz asil duruş,
Hatamızı geç anladık.

Hasan senin aslın belli,
Soyun belli neslin belli,
Kaldın işte testin belli,
Hesap verip aşamadık.

Hasan Arpacı, 1979, Ankara