Yıllar önce kaçan treni hala
Bekleyip duruyor gibisin gönül
Sessizce kalbime tatlı bir bela
Köprüsü kuruyor gibisin gönül
Sakın ha söyleme kader yüzünden
Kaçmazdı çıksaydın nefsin sözünden
Geç olsa da şimdi nankör gözünden
Hesabı soruyor gibisin gönül
Boş ver gurbet elin genç kızlarını
Kolay kıramazsın kalp buzlarını
Nefsine aldanıp tüm nazlarını
Dostluğa yoruyor gibisin gönül
Bilinir de sevip ocak yaktığın
Görülmüş şey değil yuva yıktığın
Suçlayamam ama kafa taktığın
Birini koruyor gibisin gönül
Yetmedi mi kırk yıl çektiğin cefa
Geçmişini unut sür artık sefa
Turnayı ömründe belki ilk defa
Gözünden vuruyor gibisin gönül
Selami Tıraşlar
07.02.2024
Kayıt Tarihi : 7.2.2025 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!