Sormayın Şiiri - İsmail Malatya

Mazide her sayfa ayrı bir yara
Bir şeyler oluyor bana bu ara
Diktim gözlerimi karşı duvara
Daldım uzaklara gittim sormayın.

Yüreğim ve odam hüzne boyandı
Uyku yok, herkes uykudan uyandı
Ben yandım karşımda bir de o yandı
Bir mum bitti bir ben bittim sormayın.

İsmail MALATYA ruhum karardı
O ruh ki her daim dostu arardı
Yalnızdım tüm gece, bir tek o vardı
Çayımla hasbihal ettim sormayın.