Sorma kardeşim sorma, mazluma kimliğini,
Görevin çıkartmaktır, boynunda ilmiğini,
Gör mazlumun eriyen, kemikte iliğini,
İnsan olması kafi, ona el uzatmaya
Kimliğini sordurmaz, sendeki temiz maya.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta