Gençliğimin hicrânı, sevdamın tamahkârı!
Nûh’un kavminden kalan, pişmanlığın damarı;
Gök renginde saldığın azâba esir kaldım,
Zülüflerinden geçtim ahûzarında yandım.
Yürüdüğün düz yollar kıvranarak ağlaşır,
Servi boylardan sızan ölüm esrarı mısın?
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Ömrümde yargıç mısın, alnımda idam mısın? ...öyle bir finalki!!! şiirin tümüne hüküm vermiş....tüm puanlar yetmese bile dizelerinize bir selamda bizden olsun!!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta