Ömür, çaya düşen küp şekerin erimesine denk bir hızla eriyip gidiyor.
İleriye dönük planlar, başa gelen ani ölümlerle alt üst oluyor.
Ölüm, durmayan nefsin arzularını bir bıçak gibi kesiyor; yinede akılsız başlar uslanmıyor.
Dünyanın sonuymuş gibi sıkı sıkıya sarıldığımız dalların kırılganlığıyla şoka uğruyor hayatlarımız.
Henüz yaşanmamış yarınların derdini bugünden çekip hayatı kendine zehir ediyor zayıf ruhlar..
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bugünümüz,dünümüzle aynıysa ziyandaydık.Öyle değil mi ? Ve insan en çok kendini (ödülü de cezası da kendisi olan)kendinden sakınmalı.Derim,naçizane.
İçine sineni olsun,
Gönlünce kal.Sevgiyle…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta