Çilelere gark olmuştu
Acılarla yoğrulmuştu
Olgundu kadın
Hazana dönmüştü mevsimi
Solgundu kadın
Sebepsizdi ayrılığı
Gitmiş giden
Yalnızdı okyanusta
Hırçın dalgalarla boğuşuyordu
Yordu yıllar yordu
Yalnız yıllar yordu
Ve yanmıştı yüreği, kordu
Tek başına hayat zordu
Kendi kendine sordu:
"Sevgiliye saçını süpürge eden ben
Söyler misin hayat, neden ben?
Sıcak bir nefese muhtaç
Sevgiye aç
Yüreğime gök yüzü dolmalıydı
Bir sevenim olmalıydı
Bir adım gelene, kucak açıp giden ben
Söyler misin hayat, neden ben?"
Kayıt Tarihi : 13.2.2018 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!