Sonumuz Şiiri - Nadir Gür

Gün be gün avuçlarımızın arasından akıp gider ömrümüz
Ezilen dünümüz, belli olmayan yarınımız
İsmimizi bile artık heceleyemez olmuş ağzımız
Başkalarının istekleri doğrultusunda yitirilmiş yüreğimiz
Sönmüş ya da sönecekmiş gibi donuk umutlarımız
Tilki gibi dönüp dolaşan benliğimiz, kürkçü dükkanı gibi oldu özümüz
Anlamca olumsuz cümleler türeten, günden güne daha az çıkan sesimiz
Kısırlaşan sanatımız, geç kalmış ya da hiç olmamış eserimiz...

8 Şubat 2002