Sonum Ömrümden Uzun Şiiri - Kağan İşçen

gökyüzüne yansır sesinden kalan
tortulaşmak istiyorum şu kokunla
acılarımın aynasındaki çığlığımı
şaşkınlığın duysun sen sadece bil

şansın yok yalnızsın gidişin tek
acılarımın aynası ağladığın o dünya
kaybedişimdi kendimi bu ölümlü aşkta
çoğul bekliyorum tek başına gidişini

yalnızlık hayallerimle zinadayken
ıslak ot kokulu saçlarınlaydı kalbim
yokuşları çok severdiniz siz gerçekten
benim ihtiyarlığımı sürünerek gelişimi

hep beyazdım nedense yazlara karamsar
sonsuzadek altı yaşında gibi gülüşerek
senin kendin sandığınla yazları bilmez
yaz bencillik mevsimidir beni sen sar

akşam çayı buğusuyla dağılmıyor efkar
sonum ömrümden uzun
şarklı ve bulanık ela
gözyaşlarımın budak yerlerinde yokluğun
yaka paça kovulduğum sonrasızlığa fazlayım
çok fazlayım...