Sonu Belli Olan Yolculuk Şiiri - Hamit K ...

İşte yeni bir gün,yeni bir çocuk.
Yine ağlayarak açılan gözler.
Feryadı korkudan,dudağı uçuk
Hayat arıyordu gerilen yüzler.

Doğan güneş: Yükselirken kıbleye
Doğan bebek: Yürüyordu çileye.
Aralarında amansız olan yarış
Bakalım kimin olacak finiş.
Oysa,boşaydı bebenin çırpınışı
Kimin kazanacağı belli yarışı.

Lakin:

Kalleş dünyanın açmaz çiçekleri.
Dünyaya sürünerek gelir bebekleri.

Yürü ki daha ne günler göreceksin
Büyü ki kaç kere öleceksin.
Hayattır bu çok ta acımasız
Çok kere ölüp ölüp dirileceksin.

Gerçek doğmak dünya ya gelmek değil
Geldiğin yere tekrar gitmendir.
Birde ölümü merak ediyorsan,
İşte şu an geldiğin yerdir.

Dünyanın azizliğini anlatmadım sana
Korktum; belki darılır diye bana.
Amma illaki bilmek istiyorsan
Söyleyim bari eğer ağlamayıp susarsan.

Hani:

Bizim orada bir çay var köyün içinde,
Hayatı onun buzlarına yazdım.
Mademki yaşıyorsun,ilk gidişinde,
Okursun diye derince kazdım.

Neyse:

Anlatmanın ne önemi var ki.
Yaşadıkça anlayacaksın inan ki.
Senin yolun daha çok uzun olacak
Yolun açık olsun bu benim son durak.

Durdurun treni.İstasyon göründü
Artık zamanı geldi ben inmeliyim.
Bedenim bir beyaz elbiseye büründü
Boş ver düşünüp kendini yorma bebeğim.