Sonsuzluk Yiğitleri Şiiri - Coşkun Akarsu

Sonsuzluk duygusuyla akarken kanımız.
Yitirdik yiğitleri.
Sonsuz oldular birden bire
Kanları ıslak ve sıcakken,
Yıldız oldular gökyüzünde.
Sonsuzluk duygusuyla uğurladık onları.

Ağlamadı yar bildikleri.
Analar ağlamadı.
Evlatların gözünde isyanı vardı.
Ama onlarda ağlamadı.
Biliyordu sessiz yığınlar.
Daha verecek çok anlı şanlı şehit var.

ONLAR…
Sonsuz oldular bağrında vatanın.
Bilinsin çiğnenmez kanı!
Vatan için kara toprakta yatanın.

BİLİNSİN ARTIK!
Bitsin artık kendinle kavgaların.
Yerde kardeşlerimizin kanı var.
Emaneti bu değil ataların.
Ama yinede bitmeyecekse
Bilinsin; bizde daha çok şehit var.

Yıldızdır onlar gökyüzüne adanmış.
Yiğittir onlar cihanda eşine rastlanmamış.
Bir milletin gözyaşıdır akan kanları.
Ve sularken tarlaları,
Ancak gül yetişir o tarlalarda.
Onlar gülün efendisinin askerleri
Onlar vatanın ölümsüz bekçileridir şimdi.

Sonsuz olurlar dağlar gibi
Güneş gibi parlaktır yüzleri.
Anaları vardır mangal yürekli
Ve çocukları ve yar bildikleri.
Sanmayın ortada kalır sevdikleri.
Onlar şehidimin Allah’a emanetleri.

Şehitler yetişir şimdi gül bahçelerinde.
Dağlarda leşi kalanlar düşünsün.
Bu ihanet, bu kavga NİYE?
Şehitler yaşar milletimin bağrında.
Sevinmeyin sakın bitecekler diye.
Bu gün sonsuz olanlar onlarsa.
Yarın sıra bizde.

Size ölüm olan,
Bize gururdur.
Alnımıza yapışan kan değil.
Muhammed-i nurdur.