Sonsuz Tat Şiiri - Müslüm Bayram

Çok sular aktı hayat ırmağından
Yıkanarak büküldü ipliğim
Has ipeksi ketenlerinden
Mekikleri ellerinden
Dokunmuş içmişim kadehlerinden.

Sarhoşmuşum öyle mi?
Bu mayhoşluk içkilerinden midir bağların?
Olgunlaşmış karadut üzümlerinden midir?
Ezildim ayaklarında damıtılarak
Boşaldım şişelerine.

Göğe uzayan çoban ateşim
Karışıyordu çan sesine
Genzimi yakıyordu dumanı taze
Hafızayı sıfırlamaktı zaman
Çatmak ateşi mutluluk çakmağından
Geceye mühürlenen aşk.

Parlatarak maziyi bırakarak gel
Düşlerine katarak şerbetle sevgiyi
Kırmızısına yatır terbiyele
İçelim iksirlisinden şerefine dolarak
Dansa dönelim ıssız zamanda
Gök bakışların okuyla sersemlet!
Düşsün başım göğüslerin üstüne.

Tüm müstehziliğini sal üstüme
Elbette şuhsun sevda ehlimde
Tutuşan kalbimdir terennümlerinden
Ne olur...
Mahrum eyleme yâr.

Kelepçeli bedenim ram eyle
Ritmine bırak tangosuyla coşsun
Dönsün dünya bizimle coşkun
Kadeh kadeh devrilelim.

Ah benim esmer sarhoşluğum
Mutluluğum…
Damağından özde kalan
Dilimdeki sonsuz tat.