Yazın ortasında kışı yaşıyorum
Eylül, Ekim, Kasım Sen yoksun
Rüzgarın esintisin de
Yudum, yudum içiyorum yokluğunu
Seni göremesem de baharı yaşıyorum seninle
Karanlıklarım korkutmasın seni
Yüzünün hüznünde küllerimi görüyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta