Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Dünyanın ocağı sönsün ki bazı insanlara acımıyor bindikçe biniyor üstüne görülmeyen
Bir yüktür dünya acıyı gönül çeker söylesen de ağlasan da ne duyan ne bilen olur dert
İnsanla gelir gider kimsenin anlaması da imkansızdır tebrik ederim saygılar
Sönsün gurbet ocağın
Bir daha yanmamak üzere
Boşta kalan elim tutacak dal arar
Dağlar kadar hasretlik boyu aşar
Dert ortağı sanki göklerdeki yıldızlar
Ah gurbet ah sönse ocağın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta