Şimdi ne sen nede ben başlayamayız artık öncesinden.
Ayrılan ellerimizde tuttuğumuz kırılmış onca hayali kuramayız yeniden.
Yeni hayaller kurmak içinse belki çok erken.
Çoğaldı belki birbirimizde yok etmek istediğimiz yalnızlıklarımız birbirimizde.
Sen o kadar sendin ben o kadar bendim ki başlarken,
Sığamadık iki kişi bir bize.
Sen yağmuru severdin ben ıslanmayı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta