Sonra Yaza Şiiri - Seyfi Karaca

Bir kapsalik yorguna yaslanmis
Gicirdayarak acilacak herkesten evvel cocuk olanlarin iz sürümünde
Ar lastikleri tabansiz topuksuz
Kirmenlenip örülmüs yün coraplari iliklerine kadar buza sacak sarmis üsümüs
Donmus kar üstünde bugday tanelerine titreyip seken serceler gibi
Donmus derelerde akli suya akip giden cocuk cigligi
Attigi her adimin sokak baslari oyun yurdu insan topragi
Bekmez banaklayip gumpür dürümleyen pilit kavurmalarina kaptirip gönlünü
Cikip gelecek dünkü hayal kadar yakin yere hatirasi solan
Portakal silteleri sirtliyor onluk lamba sisesi yanan dükkana
Varip gittikce kapisi duvari uykuya üryan mentesenin
Variller arasinda dudagindan cigarasi hic mi hic düsmemis gibi
Basmapazenler indiriyor üstüne güzelligini giyecek olan taze bahara
Sonra yaza
….sonra toza topraga bezenmis bulanmis horanta insana
Dünyaya yazilmamis mektuplarla en derin yakinlikta haller hatirlar soran
Tanidik tanimadik herbirseye
Selam edip sevgi söyleyen delahmet emmi

Seyfi Karaca……………Arali / 16