Derince bak, karanlığı delen ışınlara, köklerin
nereye uzanır, anlarsın sonra.
Zamanı tanıyan kan, köprüdür varolmayana,
orda durur da bakar mısın aldanışa, umuyor
- belki - nin gerçek vatanını, suskunluğun hangi
kapıya.
Kim unutsa, orda bir hatırlayış var, sonsuzdan
sonra.
Kayıt Tarihi : 12.4.2022 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!