Sönmeyen Güneşim Şiiri - Müslüm Bayram

Mahrem gizemine mahkûmum yârin
Hal bilmez gönlümü dağla öyle git
Meftun nazenine gözleri narin
Hücresi kelepçem bağla öyle git.

İlhamı alarak yüceden sevdim
Kamaşan yıldızdan geceden sevdim
Şiirde tutuşan heceden sevdim
Susuzluk çölüme ağla öyle git.

Gözlerinde prens sanki kralım
Sevda denizinin peteği balım
Özlerine konmuş yaralı halim
Kaldır kanatların yağla öyle git.

Ruhumda inleyen kayıp arzular
Al çiçek pınarım nağmesiz sular
Sönmeyen güneşim solmaz duygular
Lavlarım vadisi çağla öyle git.

Demesinler varsın aşıktı diye
Sarmasınlar höllük beşikti diye
Gelmesinler kapım eşikti diye
Kabuk tutmuş yaram tığla öyle git.

Kırılmış aynalar resimler yerde
Yeminli murakıp çekilmiş perde
Mıhlayıp bedenim çarmıha ger de
Mezarımın kaşı tuğla öyle git
Toprağımın yası sağla öyle git.