Yine sonbaharın eşiğindeyim
Gökyüzünü bu kadar güzel görmedim
Uçakların izi gözlerimin önünde
Kim demiş, ağaçlar ayrılık bilmez diye
Martıların gözüyle görmeli dünyayı
Dalıp çıkmamalı mavinin derinliğinden
Umutsuzlukta neymiş suyun içinde
Yaşıyoruz aynı gökyüzünün altında
Ah yaşıyoruz aynı gökyüzünün altında
Bu ihtimal bile zincirliyor bedenimi
Buz gibi ırmaklar akıyor yüreğimden
Kim demiş, ağaçlar ayrılık bilmez diye
Kayıt Tarihi : 6.12.2019 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!