sararıp savrulmuş,
kurumuş bir yapragın
üstüne bastım...
haberim olmaksızın
altındaki karıncadan...
aşılmaz surlarım var benim..
yüksek dağlar üstünde kalelerim..
kumdan...
binlerce cengaverim var benim...
kundağımın çözülmesinden bu yana;
hiç bu kadar muhtaç olmamıştım insana,
bugün sana oldugum kadar...
İnandırıcı degildi zaten,
Lens varmış gözlerinde! ,
Kalpazanlık şâheseriymiş,
ya senden mahrum kalırsam ansızın!
en olmadık yerde yok olsan aniden!
lanetlemişse ne oldugunu bilmediğim bir güç
ismini ezberimden alsa bir kudret
zulüm revadır o an dünya'ya
inanmam...
alıp yeni şeklini
vakti gelince çıkacak içinden,
uçup gideceksin göyüzüne...
çığlık atıyor sessizlik bu gece,
hani fısıldasam ismini;
kopacak kıyamet.
bende avazım çıktıgınca sustum sana...
zifir zifir gece,
neydi bugün günlerden
ayın kaçıydı
veya saat kaç...
dert değil bunlar bana...
zamanı hayatımdan silip
çocukken oynadıgımız
deve, cüce oyuyuna benzer şekilde;
sen öl dediğinde ölüp,
canlan dediğinde canlansam...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!