sakinliği kadar bir fırtınanın şiddeti,
karanlığa alışana kadar ışığın kararlı yanışı,
bir aynaya bakanın gözlerindeki zıtlık kadar benzerliği kendine,
her şeyiyle karşıtlığın karşısında duran yansımana vuruşu gibi bir ışığın, o kadar enterasan bir durumda ruhum,
21 gram ağır geliyor taşımaya bedenime,
üflese uçacak gibi sanki, üflese geçecek.
adın karışsın ezgilere
bir kelimemle anlatayım bin kelimede anlatacaklarımı, yazayım bir sözüne binlerce kelime şiir,
adın karışsın suçların en güzeline,
suç ortağın olup beraber öldürelim bu aşkı, yalnız başına vicdan azabı çekme,
adın karışsın sayfalarıma, huzur bulsun her kelamımda,
adın karışsın gözlerime, göz yaşlarıma karışıp da gitme diye bir ömür kapalı tutayım göz kapaklarımı, seni izleyeyim ömrüm yettiğince,
savururum her bir damlasını kanımın,
zerre kadar aklımda kalmayan yanının,
diğer yarısına bahşettiğim canımın,
ellerimden kayıp gitmesine bu âhım.
gözümü kırpmadan izlesem yanışını,
kim bilir kaç kere gizledi şu yağmurlar göz yaşlarımı,
kaç kişinin daha günahlarını yıkadı,
ama ruhumu temizlemeye yetmedi, kirlenmiş kalbime tek çare gökten düşen bir parça kar'dı yine
yine olsa yine beklerdim yaklaşan kasım soğunda,
üşümemden değil bilirsin titremem bir tek sana,
yine gelsen yine yazardım,
yazmaya varmıyor elim,
dokunmaya kıyamıyorum artık sayfalara,
seninle daha fazla kirletmek istemiyorum tertemiz sayfaları,
yeni bir sayfa da açamıyorum ama kendime,
eskilerde dolanıp duruyorum,
çıkamıyorum seninle yazdığım satırlardan senden eser bile yokken,
hiç kimseyi koymadım senin yerine,
bir ağaç gövdesine, bir yastığa, boş bir bira şişesine sarılıyorum senin yerine,
ne zaman bitecek bu içimdeki, ne zaman gidecek kalbimi çeviren yangın yerine,
hangi gelecekte çıkaracak içimden beni, dindirecek içimdeki azap yerini.
burda duralım, biraz soluklanalım seni evine bırakmadan,
bu yüzyıla mâhkum olmuş her bir insanoğlunu tanık edeceğim çağları aşacak bir aşka,
zamandan bağımsız hikayemizi zindanlara atıp her bir satırımda tutsak edeceğim,
var mı ötesi bundan başka?
tek bir kez eksik etmemekse yanı başından sevmek sevdiğini, böylesi de çok saçma,
ellerinle kurduklarını tek bir nefesinle yıkmaksa tüm amacı sevmenin,
hiç bir değeri kalmıyor şiirlerinde, onlarında içinde sen varsın, yalvarırım bize bunu yapma.
ömrüm yettiğince boynundaki lekelere amadeyim,
kısacık saçlarından uzunca anlamlar çıkarırdım saçların yüzüme değdiği vakit,
öylece kalmaya yeminliydim ki yanıma asaf ediyordum seni,
bu gece ölsem dahi, bana emanetsin.
gözümü karartmıştım sen haricinde her şeye,
ben senin gözlerindenim,
kirpiklerinde asılı idama mahkûm bir adamım,
göz yaşlarında tutunmaya çalışan bir denizci,
derinlerinde kendini arayan bir kâşifim.
ben senin dudaklarındanım,
çekiliyorum bir girdaba,
dönüşmem yakındır yeniden bir fırtınaya,
esip gürlediğim anlardan eser kalmaz yanından geçerken, usulca sıvışırım bir kenarından,
uyandırmadan narince atan ait olduğum kalbini, saçının tek telini oynatmadan,
öyle sakince kalabilirim istersem yanında,
sen yokken içimde büyür adını koyamadığım bu kavgam,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!